کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست/ مگان دیواین/ میلکان

هفته‌ها و ماه‌های اول، پس‌از مرگ ناگهانی و غیرمترقبه، خودشان دنیایی مجزا به حساب می‌آیند. در آن زمان اولیهٔ پس‌از برخورد، معدود چیزهایی باعث تسلیِ خاطرتان می‌شوند. چیزهایی که در گذشته باعث راحتی بودند، زیر بار این نوع سوگ، بی‌تأثیر می‌شوند. کلماتی که با نیت تسلیِ خاطر گفته می‌شوند فقط آزار می‌دهند. تشویق فایده‌ای ندارد. شعارهای کلیشه‌ای هرگز کمکی نمی‌کنند.

دوام‌آوردن در مراحل اولیهٔ سوگ محیط کوچکی را دربرمی‌گیرد. این زمانی عادی نیست و قوانین عادی در آن اعمال نمی‌شوند. درون سوگ، به‌خصوص مراحل اولیهٔ سوگ، انرژیِ کمی برای استفاده از هر ابزاری دارید و ابزارهایی که برای بهترشدن شرایط استفاده می‌شد، اغلب به‌جای اینکه مفید باشند، آزاردهنده‌اند.

شعار، خودیاری، توصیه‌هایی که با نیت خوب گفته می‌شوند، و پیشنهادها هدفشان بیرون‌کشیدنِ شما از درد است. هروقت که ما درمورد دردمان صحبت کنیم، کسی آنجا هست که کمک کند این درد از بین برود. در این مدل، درد چیز بدی است و باید حذف شود؛ اما درد شما قوی است و به این زودی از بین نخواهد رفت.