«خداحافظ. و حالا رازم را به تو می گویم، یک راز ساده: فقط با قلب می شود درست دید. چیزهای مهم را نمی شود با چشم دید.»

شازده کوچولو تکرار کرد: «چیزهای مهم را نمی شود با چشم دید.»

این طوری مطمئن می شد که این جمله را فراموش نخواهد کرد.

«وقتی که برای گلت صرف کرده ای چیزی است که باعث می شود گل تو خیلی مهم باشد.»

شازده کوچولو گفت: «وقتی که برای گلم صرف کرده ام…» این طوری مطمئن می شد که این جمله را فراموش نخواهد کرد.

روباه گفت: «آدم ها این حقیقت را فراموش کرده اند. اما تو نباید فراموشش کنی. تو در برابر چیزی که اهلی اش کرده ای تا ابد مسئولی. تو در برابر گلت مسئولی…»