نمایشنامه شاه لیر / دات

سه نمایشنامه «هملت» / «اتللو» / «شاه لیر» که در حدفاصل ۱۶۰۲تا ۱۶۰۵ نوشته شده اند، به دوره اوج خلاقیت هنری شکسپیر تعلق دارند و هر سه کم وبیش به موضوع عشق و خیانت می پردازند که از مفاهیم کلیدی در آثار شکسپیر محسوب می شوند. البته عشق در این آثار به اشکال گوناگون متجلی می شود، از عشق پدر به فرزند و برعکس گرفته تا عشق مرد و زن به یکدیگر و به تناسب آن خیانت نیز به شکل های متفاوت به مخاطب ارائه شده است.

برای نمونه در هملت شخصیت اصلی نمایشنامه، از یک سو درگیر عشقی سوزان با اوفلیاست و از دیگرسو با ماجرای خیانت عمو و مادرش که با همدستی هم، پدرش را به قتل رسانده اند روبه روست. در اتللو، عشق سوزان شخصیت اصلی (اتللو) به دزدمونا با شراره های بدبینی و خیانت درآمیخته؛ و سرانجام در شاه لیر، عشق بی شائبه ی پدر به دو تَن از فرزندانش با بی وفایی آنها همراه شده و تنها دختر کوچک است که با وجود بی مهری پدر، همچنان عاشقانه به او مهر می ورزد. شکسپیر در هر سه این آثار عشق و خیانت را در هم آمیخته و در موقعیت های انسانی متفاوت آنها را پیش روی مخاطب می گذارد.