شنل قرمزی با احتیاط نزدیک شد.

او گفت: «وای، مامان بزرگ، چه گوش های بزرگی داری!»

گرگ جواب داد: «برای شنیدن صدای تو به دردم می خوره، عزیزم.»

شنل قرمزی برای این که بهتر مادربزرگش را ببیند کمی نزدیک تر رفت.

او با تعجب گفت: «وای، مامان بزرگ، چه چشم های بزرگی داری!»

گرگ با غرش گفت: «برای بهتر دیدنِ تو به دردم می خوره، عزیزم.»

دختر کوچولو از ترس به نفس نفس افتاد: «وای، مامان بزرگ، چه دندون های بزرگی داری!»

گرگ غرید: «برای خوردن تو به دردم می خوره!»

در یک لحظه، گرگ روی شنل قرمزی پرید و او را درسته قورت داد!

گرگ که بعد از خوردن دو غذای درست و حسابی داشت می ترکید، دراز کشید و خوابش برد.