وقتی به زندگی‌ام نگاهی انداختم، می‌توانستم ببینم که در بعضی از قسمت‌ها در مسیری قرار گرفته بودم که اصلاً احساس خوبی به آن نداشتم. به‌ نظر می‌رسید که بدون توجه به نوع نگاهم، همیشه یک چاره‌ناپذیری درمورد برخی از قسمت‌های زندگی‌ام وجود داشت، شکمِ گنده‌ام، شرایط مالی‌ام، روابط خاصم. منظورم این است که طی این سال‌ها این‌ همه کار کوفتی برای رشد خودم انجام دادم، ولی چرا هنوز هم حساب بانکی‌ام بی‌اعتبار است؟ محض رضای خدا! بال‌گرد، جت، زیردریایی تونی رابینزم کجاست؟

چطور در این حوزه‌های زندگی‌ام تفاوتی ایجاد نکرده‌ام؟ این‌طور نیست که نتوانم پول دربیاورم، نه! فقط می‌خواهم بدانم که چطور همیشه این‌قدر برای درآوردن پول تلاش کرده‌ام؟ این‌طور نیست که ندانم چطور بدنم را به فرم ایدئال برسانم، بلکه چرا همیشه زودگذر و موقتی‌ست؟ اهمیتی ندارد چقدر تلاش کرده‌ام، من دائماً در این چرخه‌های پیروزی -شکست، پیروزی- شکست خواهم بود و در پایانِ تمامِ این‌ها، بازهم برمی‌گردم به همان خانۀ اول. زمان‌هایی بوده که حقیقتاً در پسِ آن یویوی واقعیِ زندگی بوده‌ام.

اصلاً فرقی نمی‌کرد که می‌دانستم در چرخه‌ای مشابه قرار گرفته‌ام و همان اشتباه‌ها را تکرار می‌کنم. درست مثل تو، من هم یک احمق کله‌ پوک نیستم! می‌توانم بفهمم چه چیز اشتباه است! با این‌ حال، اهمیتی نداشت که چقدر سخت تلاش می‌کنم، باز هم درنهایت مجبور می‌شدم همان کار مزخرف همیشگی را انجام دهم، و مسلماً قدرتی برای متوقف‌کردنش نداشتم! چه...؟ می‌دانستم دلم می‌خواهد چه کار کنم، اما در انجام کارها طبق روال گذشته گیر کرده‌ام، بازگشت به رفتارهای قدیمی، ویران و مخربِ گذشته.